انواع قراردادهای بازرگانی
• اقدام یا مشارکت در حمل و نقل از طرق آب، خاک و هوا
• فعالیت‌های دلالی و کمسیون کاری و تصدی فعالیت‌های ارائه خدمات نظیر بنگاه‌های املاک یا دفاتر خدماتی
• فعالیت‌های بانکی و صرافی
• راه اندازی انواع کارخانه که به منظور نیازهای شخصی فرد تأسیس نشده باشد
• فعالیت‌های حراجی
• خرید اموال منقول به نیت فروش یا اجاره آنها چه با تصرف و چه بدون تصرف
• برگزاری نمایشگاه های عمومی
• معامله‌های برواتی که فرد می تواند تاجر یا غیر تاجر باشد.
• کشتی سازی، کشتی رانی، معامله های مربوط به کشتی و خرید و فروش آن.
• فعالیت‌های مربوط به بیمه بحری و غیر بحری
• تنظیم قرارداد به منزله تثبیت و تضمین حقوقی توافقات شفاهی طرفین معامله قراردادهای بازرگانی است. این امکان وجود دارد که به دلیل زیرکی یکی از طرف‌ها یا سهل‌انگاری آنها هنگام تنظیم قرارداد، شرطی مغایر با توافقات شفاهی حین مذاکره در متن قرارداد درج گردد که منجر به تضییع حقوق یکی از طرف‌های معامله گردد. لذا باید در تنظیم کلمه به کلمه عبارات در قرارداد وسواس و دقت زیادی مبذول گردد.
• حتی ممکن است یک طرف مذاکره از کم تجربگی طرف مقابل سو استفاده کرده و یک پیش نویس از پیش تهیه شده قرارداد را برای امضا ارایه دهد. معمولا شرکت‌های بزرگ دارای قراردادهای استاندارد و با قید و شرط‌های خاصی هستند که می توانند به میزان قابل توجهی حقوق طرف مقابل را تحت تاثیر قرار دهند.
اشخاص حقیقی
افراد حقیقی که میخواهند طرف قرارداد قرار بگیرند باید واجد صلاحیت و اهلیت کامل برای انعقاد و اجرای موضوع قرارداد باشند برای این منظور لازم است. بررسی شود که آیا اهلیت قانونی برای انعقاد قرارداد دارد؟ فرضاً ورشکسته نباشد، اموال وی توقیف نشده باشند، ممنوع المعامله نباشد .
چالش های حقوقی در معاملات بازرگانی بین المللی
مقدمه
به طور طبیعی، هر کشوری قانون و مقرّرات تجاری و بازرگانی مخصوص خود را دارد. این قوانین، در برخی موارد، با هم متفاوت هستند. تجّار نه تمایلی به دانستن قوانین همه کشورها دارند و نه فرصت کسب چنین دانش‌هایی را پیدا می‌کنند. حقوقدانان نیز، مثل سایر عقلای جوامع بین‌المللی، برای رفع این مشکل مؤسسات و اتاق‌هایی را به وجود آورده‌اند، تا در بین قوانین هماهنگی و همگونی به وجود آورند. آنها در این راه موفقیّت‌هایی کسب کرده‌اند.
اصول قراردادهای بازرگانی بین‌المللی، اصول اروپایی حقوق قراردادها، اینکوترمزهای مختلف، حتی قانون متّحدالشّکل تجاری امریکا، طرح قواعد مشترک مرجع، کنوانسیون بیع بین‌المللی 1980 وین، کنوانسیون شناسایی و اجرای آراء داوری خارجی، مشهور به کنوانسیون نیویورک، عرف‌ها و رویّه‌های متّحدالشّکل اعتبارات اسنادی از نمونه‌های موفق این پیگیری‌ها بوده است.
وهم و تصوّر باطل برخی از قانون‌گذاران، که بر حسب اتفاق امور قانون‌گذاری به دست آنها افتاده است، به اینکه قوانین و مقرّرات قدیمی در هر زمان و مکان کاربرد دارد، باعث پیشرفت شگرف در واپسگرایی و تلخ کامی تجّار و عدم موفقیّت آنها در تجارت شده و می شود.
انواع قراردادهای تجاری بین المللی و بازرگانی
قرارداد تجاری نوعی از قراردادهای حقوقی است که طبق قانون تجارت هر کشور و یا تجارت جهانی بین دو طرف حقیقی یا حقوقی منعقد می‌شود. این قراردادها به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند که پیشتر در مطلب انواع قراردادهای بین‌المللی تجارت آنها را بررسی کردیم، مانند:
• قرارداد خرید و فروش
• قرارداد اعطای نمایندگی (فرانشیز)
• قرارداد نمایندگی انحصاری فروش
• قرارداد نمایندگی توزیع
• قرارداد وارد کننده انحصاری
• قرارداد توزیع کننده انحصاری
• قرارداد حمل و نقل داخلی
• قرارداد حمل و نقل بین المللی
• قرارداد تولید خدمت یا محصول خاص
• قرارداد صادرات
• قرارداد واردات
• قرارداد تبلیغات
• و قراردادهای حقوقی دیگر که هر کدام نیاز به تنظیم متن قرارداد متفاوت و انحصاری دارند.
اصول قراردادهای تجاری
هر قرارداد تجاری، سلسله شرایطی دارد که شامل شرایط عمومی و شرایط خاص می‌باشد. شرایط عمومی در تمام قراردادها مشترک است و شرایط خاص طبق توافق طرفین قرارداد برقرار می‌شود. قانون تجارت در قوانین عمومی به طرفین قرارداد اجازه می‌دهد که در صورت بروز اختلاف به محاکم و دادگاه حل و فصل اختلاف مراجعه کنند، این¬که قرارداد تجاری در چه شرایطی شکل می‌گیرد جزء شرایط عمومی قرارداد می‌باشد.
شروط خاص قراردادهای تجاری، در تنظیم هر قراردادی متفاوت است و شامل مواردی مانند: مقدار معاملات، زمان و مکان پرداختی‌ها، اعتبارات و پایان زمان قراردادها است که همه این امور به توافق طرفین قرارداد بستگی دارد.
شروط قراردادهای تجاری
ممکن است در عقد قراردادها چند نوع شرط گذاشته شود که مربوط به مراحل پیش آمده در اجرای قرارداد باشد؛ از این رو، شروط قراردادهای تجاری شامل سه نوع زیر می‌باشند:
شرط صفت
مربوط به کمیت و کیفیت موضوع قرارداد است و برای تعیین مقدار تعهد طرف مقابل به کار می‌رود.
شرط نتیجه
شرط نتیجه در قرارداد، شرطی است که قول تحقق امری به طرفین داده شود که به نتیجه قرارداد بستگی دارد.
شرط فعل
شرط به اقدام به کاری صرف نظر از نتیجه حاصله است که طرفین شرط کرده‌اند.
سخن آخر
اولین شرط ایجاد یک رابطه حقوقی امن بین دو طرف در یک قرارداد تجاری، تنظیم قرارداد بر اساس اصول قراردادهای تجاری بین المللی است. برای تنظیم یک قرارداد نیز نکات حقوقی زیادی وجود دارد که این نکات حقوقی، اساسی‌ترین موضوع در تنظیم و انعقاد هر نوع قرارداد، پیمان، توافق، معاهده، عقد، کنترات، مقاطعه، عهدنامه، معامله و… است. بنابراین رعایت نکات حقوقی در متن قرارداد و تنظیم قرارداد اصولی برای تجارت مهارتی است که باید توسط یک تیم حقوقی مجرب انجام گیرد. وکیل برتر برای تنظیم متن قرارداد تجاری در کنار شماست.