ارث جنین

ارث بردن جنین یکی از سوالاتی است که در قلمرو بحث های حقوقی و موضوعات مربوط به ارث و میراث مطرح می‌شود. تصور خیلی از مردم این است که جنینی که هنوز متولد نشده است ارث نمی برد.

ما در این نوشتار قصد داریم ضمن اثبات اشتباه بودن این فرضیه، شرایطی که با تحقق آن ها جنین ارث‌ می برد را مورد بررسی قرار دهیم.

 

در عالم حقوق وقتی از ارث صحبت می کنیم منظورمان انتقال مالکیت اموال میت پس از فوت به وراث است. قانون‌گذار در کلام خود کسی را که ارث می برد وارث ،کسی را که فوت کرده مورث و اموال و دارایی متوفی در حین فوت وی را ترکه می نامد.

 

در مورد سایر اشخاصی که زنده هستند هیچ شکی وجود ندارد که از حقوق مدنی و اهلیت تمتع برخوردارند و به تبع آن ارث نیز می برند. ولی در مورد جنین با توجه به این که هنوز به دنیا نیامده است و تبدیل به یک انسان کامل نشده ممکن است این فرض مطرح شود که نباید ارث ببرد. قانون تکلیف این موضوع را مشخص کرده است و برای پاسخ به این سوال به مواد قانونی رجوع می‌کنیم.

 

 

به موجب ماده 957 قانون مدنی جنین به شرط اینکه زنده متولد شود از حقوق مدنی برخوردار می‌شود. بنابراین می‌توان گفت جنین نیز دارای شخصیت است و می تواند صاحب حق شود که مهمترین این حقوق عبارتند از :حق حیات ،حق ارث بردن، هدیه گرفتن و سایر موارد.

 

 

برای این که شخصی وارث باشد و بتواند ارث ببرد باید در زمان مرگ متوفی وجود داشته باشد. قانون ما، جنین را در صورتی دارای حقوق می داند که زنده متولد شود.

 

از آنجایی که ارث بردن هم یکی از حقوقی است که برای جنین متصور شده است پس برای اینکه جنین ارث هم ببرد، باید زنده متولد شود.

بنابراین شرط وراثت زنده بودن در حین فوت مورث است در بین حقوقدانان نیز مشهور است که می گویند جنینی که به دنیا می آید همین که یک جیغ بزند و بمیرد کافی ست که ارث ببرد.

 

بنابراین اگر جنینی باشد این جنین در صورتی ارث می برد که نطفه او در حین فوت مورث منعقد شده باشد و زنده هم متولد شود اگرچه فوراً پس از تولد بمیرد.

 

پس همانطور که بیان شد برای اینکه جنین ارث ببرد باید شرایطی وجود داشته باشد و این شرایط باید با هم جمع شوند تا جنین بتواند ارث ببرد.

شرایط ارث بردن جنین

●  انعقاد نطفه جنین در زمان فوت متوفی

طبق این شرط باید در هنگام فوت متوفی حتماً نطفه جنین بسته شده باشد و چنانچه نطفه جنین پس از فوت مورث منعقد شود جنین دیگر ارث نمی برد و از ارث محروم خواهد بود.

این موضوع را در مورد تلقیح مصنوعی نیز باید مورد توجه قرار دهیم. یعنی در تلقیح مصنوعی اگر نطفه پدر که در زمان حیات او گرفته شده است تا زمان فوت او نگهداری شود و پس از فوتش به همسر وی  تلقیح شود به دلیل آنکه بعد از فوت پدر منعقد شده جنین از ارث محروم خواهد بود.

این مسأله که از کجا بفهمیم نطفه در زمان فوت منعقد شده یا بعد از فوت موضوعی است که می توان از راه آزمایش‌های پزشکی قانونی در صورتی که مدت زیادی از آن نگذشته باشد احراز شود.

●  زنده متولد شدن جنین

مشهور است که می گویند جنین باید زنده متولد شود و منظور از زنده متولد شدن هم همین بس که جیغ بزند یا دست و پایی تکان دهد.

پس حیات جنین پس از تولد حتی در یک لحظه هم برای ارث بردن او کافی است هرچند پس از تولد بمیرد. یا جنینی باشد که توانایی و استعداد زنده بودن را نداشته باشد مثل جنینی که دارای ریه یا کبد ناقص است و مسلم است که بعد از مدت کوتاهی فوت خواهد کرد که در این صورت ارث خود را برده و سهم الارث او به وراث وی تعلق خواهد گرفت.

پس طبق این شرط اگر جنین مرده به دنیا بیاید از ارث محروم خواهد شد .

نکته‌ای که وجود دارد و باید به آن توجه کنیم این است که ممکن است طفلی وجود داشته باشد که حیات او تا لحظه تولد قطعی باشد ولی در حیات پس از تولد، تردید وجود داشته باشد در این صورت چنین جنینی ارث نخواهد برد.

همچنین اگر نوزاد در اثنای تولد بمیرد به این معنی که مثلاً پس از خروج سر و گردن و سینه و دست ها و پیش از خروج شکم و پاها بمیرد ارث نمی برد. زیرا زمانی می توانیم بگوییم، جنین زنده متولد شده است که پس از خروج تمام بدن زنده باشد.

نحوه تقسیم ارث برای جنین

ماده ۸۷۸ قانون مدنی مقرر می دارد :

«هرگاه در حین موت مورث جنینی باشد  که قابل وراثت است و مانع ارث تمام یا بعضی از وراث دیگر می گردد تقسیم ارث به عمل نمی‌آید تا حال او معلوم شود. و اگر هم مانع از ارث هیچ کس از وراث نباشد و آن ها بخواهند ترکه را تقسیم کنند باید برای حمله حصه ای که مساوی حصه دو پسر از همان طبقه باشد کنار بگذارند. و حصه هر یک از وراث مراعاست تا حال حمل معلوم شود».

بنابراین طبق حکم ماده ۸۷۸ قانون مدنی برای اینکه سهم الارث جنین حفظ شود و حقوق وی ضایع نشود دو حالت متصور است: یا جنین مانع ارث بردن دیگران می شود .یا جنین مانع از ارث بردن دیگران نمی شود .

ما نیز با توجه به این دو فرض نحوه تقسیم ارث برای جنین را مورد بررسی قرار می دهیم.

 

 جنین مانع ارث بردن دیگران است

اگر جنینی که قابلیت وراثت دارد یعنی دارای دو شرط ذکر شده است ، مانع ارث بردن تمام یا بعضی از خویشاوندان خود شود تقسیم ارث انجام نمی شود تا آن متولد شود.

 

وکیل ارث و میراث

 

به طور مثال چنانچه متوفی دارای یک خواهر و یک برادر باشد اموال متوفی تا زمانی که وضعیت جنین به جهت زنده متولد شدن یا نشدن مشخص نشود بین خواهر و برادر متوفی تقسیم نخواهد شد.

زیرا چنانچه جنین زنده متولد شود اصلا نوبت به ارث بردن خواهر و برادر متوفی نخواهد رسید.

به همین دلیل است که گفته می‌شود اگر جنین مانع ارث بردن دیگر خویشاوندان متوفی باشد تا قبل از روشن شدن وضعیت وی تقسیم ارث صورت نخواهد گرفت.

جنین مانع ارث بردن دیگران نمی شود

اگر جنین مانع ارث بردن هیچ کدام از خویشان متوفی نباشد  و آن ها بخواهند قبل از تولد جنین ترکه را بین خود تقسیم کنند باید برای  جنین سهمی به اندازه سهم دو پسر نگه دارند. و بقیه را بین وراث تقسیم کنند تا وضعیت جنین مشخص شود.

اگر جنین‌مرده متولد شد سهم کنار گذاشته شده برای او، دوباره بین وراث تقسیم خواهد شد.

 

آیا جنین متولد از زنا نیز ارث می برد؟

به موجب ماده ۸۸۴ قانون مدنی فرزند ناشی از زنا از پدر و مادر و اقوام خود ارث نمی‌برد. بنابراین طفل متولد از زنا ملحق به زانی نیست.

اما اگر حرمت رابطه‌ای که  نوزاد نتیجه آن است نسبت به یکی از پدر و مادر ثابت شود ولی نسبت به دیگری به واسطه اکراه یا شبهه زنا ثابت نباشد فرزند از طرف اخیر و اقوام او ارث خواهد برد.

منظور از شبهه نیز این است که طرفین یا یکی از آن‌ها به گمان وجود رابطه مشروع با یکدیگر رابطه جنسی برقرار کنند در حالی که در واقعیت چنین رابطه ای مشروع نباشد.

اداره سهم الارث جنین

شاید این سوال مطرح شود که جنینی که متولد شده و سهم الارث خود را برده است سهم الارث او توسط چه کسی یا کسانی اداره خواهد شد ؟

اداره سهم الارث جنین بر عهده ولی یا وصی منصوب از جانب پدر و جد پدری خواهد بود. اگر جنین فاقد ولی یا وصی باشد دادگاه برای اداره سهم الارث او یک نفر را به عنوان امین معین می کند.

البته طبق ماده 120 قانون امور حسبی  سمت امینی که برای حفظ اموال جنین معین شده است پس از تولد طفل زایل می شود.

بنابراین اگر جنین زنده متولد شود با توجه به زوال سمت امین تعیین شده اگر پدر و جد پدری داشته باشد که پدر و جد پدری او  عهده دار اداره اموال او خواهند بود. اگر پدر و جد پدری نداشته باشد برای  او نصب قیم می شود.

تقاضای نصب قیم از سمت دادستان و یا اداره امور سرپرستی شهرستان به دادگاه خانواده تقدیم می‌شود و قیم منصوب با حکم دادگاه و با اجازه و نظارت دادستان نسبت به نگهداری اموال نوزاد و طفل صغیر اقدام می‌کند.

هم چنین قیم موظف است گزارش کار خود را نیز تقدیم دادسرا نماید.

در این زمینه مؤسسه حقوقی وکیل برتر با در اختیار داشتن وکلای مجرب و وکیل ارث می تواند شما را در اداره اموال جنین و سوالاتی که ممکن است در این زمینه مطرح شود یاری کند.

4/5 - (2 امتیاز)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *