آیین نامه شورای داوری خانه تئاتر ایران
اصول کلی
ماده1
اختلافات بین اعضاء تشکل‌های صنفی خانه تئاتر و یا افرادی که در جامعه تئاتری ایران فعالیت دارند، بر مبنای اساسنامه خانه تئاتر در خصوص مسائل حقوقی – صنفی و قراردادهای فی مابین اعضاء انجمن‌های صنفی خانه تئاتر و دیگر قراردادهای خارج از این مجموعه ( در صورت ارجاع به خانه تئاتر و یا حَکَم قرار دادن شورای داوری خانه تئاتر از سوی هر یک از طرفین دعوی) در چارچوب این آیین نامه و با توجه به مقررات داوری قانون آیین نامه دادرسی مدنی، حل و فصل می‌شود.
تبصره1- در صورتی که طرفین دعوی عضو خانه تئاتر باشند، بنا به درخواست هر یک از طرفین، شورای داوری ملزم به رسیدگی و صدور رای است.
ماده2
داوران خانه تئاتر شامل:
الف) شورای داوری
ب) شورای عالی داوری
می‌باشند.
تبصره1: با توجه به احتمال بروز اختلافات حقوقی میان عوامل و دست اندرکاران تئاتر و لزوم برخورد مناسب صنفی به گونه‌ای که این اختلافات در خانواده تئاتر حل و فصل شود و از ابعاد قانونمند و قابل پذیرش برخوردار باشد، لازم است که اعضاء تشکل‌های خانه تئاتر و دیگر هنرمندان فعال در خلق آثار نمایشی در قراردادهای تنظیمی فی مابین، موضوع حکمیت را پیش بینی کرده و شورای داوری خانه تئاتر را به عنوان مرجع داوری، جهت رسیدگی به اختلافات احتمالی و صدور رای نهایی و قطعی تعیین نمایند.
ماده3
عضویت اشخاص زیر در ترکیب شورای داوری و شورای عالی داوری ممنوع است و توافق طرفین قرارداد یا دعوی تاثیری بر آن نمی‌گذارد:
1 – اشخاصی که فاقد تخصص در یکی از حرفه‌های تئاتری باشند.
2 – اشخاصی که دارای محکومیت قطعی از شورای داوری خانه تئاتر باشند.
3 – قضات و کارمندان شاغل در محاکم قضایی.
4 – اشخاصی که کمتر از 30 سال سن داشته باشند.
تبصره1: حضور یک مشاور در شورای داوری و شورای عالی داوری از میان حقوقدان‌های مجرب و با سابقه بلا مانع است، شخص مربوطه حق رای نخواهد داشت.
ماده4
هر یک از اعضای شورای داوری و شورای عالی داوری که در دعوی طرح شده ذینفع هستند، حق رای ندارند، اما حضور آنها در جلسه دادرسی بلا مانع است.