اموالی که بابت بدهی مالیاتی، قابل بازداشت (توقیف) نمی باشد
برابر ماده 212 قانون مالیات های مستقیم، ﺗﻮﻗﯿﻒ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺯﯾﺮ، ﻣﻤﻨﻮﻉ ﺍﺳﺖ:
1. ﺩﻭ ﺳﻮﻡ ﺣﻘﻮﻕ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﮕﯿﺮﺍﻥ ﻭ ﺳﻪ ﭼﻬﺎﺭﻡ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺎﺯﻧﺸﺴﺘﮕﯽ ﻭ ﻭﻇﯿﻔﻪ.
2. ﻟﺒﺎﺱ ﻭ ﺍﺷﯿﺎﺀ ﻭ ﻟﻮﺍﺯﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻓﻊ نیازهای ﺿﺮﻭﺭﯼ ﻣﺆﺩﯼ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺗﺤﺖ ﺗﮑﻔﻞ ﺍﻭ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺁﺫﻭﻗﻪ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﻭ ﻧﻔﻘﻪ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﻭﺍﺟﺐ ﺍﻟﻨﻔﻘﻪ ﻣﺆﺩﯼ.
3. ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻭ ﺁﻻﺕ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ ﻭ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﻭ ﻭﺳﺎﯾﻞ ﮐﺴﺐ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﻣﻌﯿﺸﺖ مالیات دهنده (مودی) لازم ﺍﺳﺖ.
4. ﻣﺤﻞ ﺳﮑﻮﻧﺖ، ﺑﻪ ﻗﺪﺭ ﻣﺘﻌﺎﺭﻑ.
ﺗﺒﺼﺮﻩ 1) ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﺍﺭﺯﺵ ﻣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮﻗﯿﻒ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺯﺍﯾﺪ ﺑﺮ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﺑﺪﻫﯽ ﻣﺎﻟﯿﺎﺗﯽ ﻣﺆﺩﯼ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻔﮑﯿﮏ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺎﻝ ﺗﻮﻗﯿﻒ ﻭ ﻓﺮﻭﺧﺘﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻭ ﻣﺎﺯﺍﺩ، ﻣﺴﺘﺮﺩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻣﮕﺮ ﺍﯾﻨﮑﻪ مالیات دهنده (مودی) ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺑﻼﻣﻌﺎﺭﺽ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻣﻌﺎﺩﻝ ﻣﯿﺰﺍﻥ ﻓﻮﻕ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ.
ﺗﺒﺼﺮﻩ2) ﻫﺮ ﮔﺎﻩ ﻣﺆﺩﯼ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺯﻭﺟﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺧﺎﻧﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﺍﺯ ﺍﺛﺎﺙ ﺍﻟﺒﯿﺖ ﺁﻧﭽﻪ ﻋﺎﺩﺗﺎً ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺯﻧﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺯﻥ ﻭ ﺑﻘﯿﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺷﻮﻫﺮ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﻼﻑ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻓﻮﻕ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﺷﻮﺩ.
ﺗﺒﺼﺮﻩ 3) ﺗﻮﻗﯿﻒ ﻭﺍﺣﺪﻫﺎﯼ ﺗﻮﻟﯿﺪﯼ ﺍﻋﻢ ﺍﺯ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ ﻭ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺩﺭ ﻣﺪﺕ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﺍﺟﺮﺍﺋﯽ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﻌﻄﯿﻞ ﻭﺍﺣﺪ ﺗﻮﻟﯿﺪﯼ ﮔﺮﺩﺩ.